معنی آیه محارم

آیه بیست و سوم سوره نساء حکم حرمت ازدواج با برخی از بستگان را بیان کرده است. مَحارِم (جمع مَحرَم) اصطلاحی فقهی، به معنای خویشاوندانی است که ازدواج با آنان حرام است. محارم بر اساس اسباب محرمیت (نسب، ازدواج و رضاع یا شیر خوردن) به نسبی، سببی و رضاعی تقسیم می‌شوند.

جمله قرآنی

محارم. [م َ رِ] (ع اِ) ج ِ مَحرَم. || ج ِ محرمه [م ُ رُ / م ُ رَ]. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به محرم و محرمه شود. || حرام کرده های خدا. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). || محارم اللیل، مخاوف شب که بددلان را از رفتن باز دارد. (منتهی الارب). || کسانی که نکاح آنها حرام باشد. مانند مادر و خواهر و خاله و عمه و دختر و جز آنان. (ناظم الاطباء).

آیه. [ی َ] (ع اِ) آیت. ج، آیات، آی.
- آیه ٔ حجاب، آیه ٔ سی و یکم سوره ٔ نور 24.
- آیه ٔ سجده، هر یک از چهار آیت ذیل: آیه ٔ 15 از سوره ٔ 32. آیه ٔ 37 از سوره ٔ 41. آیه ٔ 62 از سوره ٔ 53. آیه ٔ 19 از سوره ٔ 96.
- آیه ٔ سخّر، آیه ٔ 12 از سوره ٔ 16.
- آیه ٔ شهاده، آیه ٔ هیجدهم از سوره ٔ آل عمران 3.
- آیه ٔ فتح، آیه ٔ اول از سوره ٔ فتح 48.
- آیه ٔ نور، آیه ٔ سی و پنجم از سوره ٔ نور 24.
- آیه ٔ و ان یکاد، آیه ٔ پنجاه و یکم از سوره ٔ القلم 68:
حضور خلوت انس است و دوستان جمعند
و ان یکاد بخوانید و در فراز کنید.
حافظ.
و رجوع به آیت شود.

آشنایان، دمسازان، رازداران،
(متضاد) بیگانگان، محرم‌ها، منسوبین،
(متضاد) نامحرمان

آیت، علامت، مارک، نشان، نشانه

(مَ رِ) [ع.] (اِ.) جِ محرم.

(یِ) [ع.] (اِ.) آیت. ج. آیات.

مَحرم

آیت

حرام کرده های خدا، کسانی که با آنها نکاح حرام باشد، جمع محرم

‎ نشان نشانه، گواه، چمراس (اسم) آیت جمع: آیات.

مَحارِم، حَرام ها، آنچه که خداوند حرام فرموده، مجازاً و به کنایه: اقوام نزدیک که ازدواج با آنها حرام است. (مفرد: مَحرَم)،

نشانه، یادگار، چمراس، نشانی

دخترانه، هر یک از پاره های مشخص سوره های قرآن و دیگر کتابهای آسمانی، نشانه

305